Συνέντευξη  του Ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ καθηγητή Ιωάννη Δ. Κουκιάδη στην εφημερίδα "Αγγελιαφόρος της Κυριακής"καί στη δημοσιογράφο κ. Μπαλλή  με αφορμή τη μετατροπή  της δραχμής σε ευρώ 

Tίτλος συνέντευξης: "Να μην χάσουμε το τραίνο της ανάπτυξης" 

                         Ημερομηνία δημοσίευσης 18.11.2001 

Το ερώτημα τι κερδίζει ή χάνει ή τι προσδοκά κάθε πολίτης με την εισαγωγή του ευρώ έχει πράγματι πολλές πτυχές που αφορούν την καθημερινή ζωή και τις τρέχουσες πρακτικές ανάγκες, αγγίζουν τα θέματα της λειτουργίας των επιχειρήσεων και φτάνουν μέχρι τα μακροοικονομικά μεγέθη που αφορούν την ανάπτυξη, τον πληθωρισμό, τις δημόσιες δαπάνες και την πολιτική μας ζωή εν γένει. 
Ξεκινούμε από τα απλά. Το νόμισμα έχει πολλές λειτουργίες μια από τις οποίες είναι ότι αποτελεί μέτρο αξιών. Το γεγονός ότι αποκτούμε με το ευρώ μιαν νέα τάξη μεγέθους αξιών, σημαίνει ότι από την αγορά των καθημερινών μας αγαθών μέχρι την αποτίμηση του ενοικίου, του μισθού, την αξία ενός οικοπέδου, οι αξιολογήσεις μας γίνονται διαφορετικές και περιέχουν πολλές δυσχέρειες. Με τις νέες αποτιμήσεις άλλοι θα βγουν κερδισμένοι, άλλοι χαμένοι. Η αυτόματη μετατροπή μόνο μέχρι ενός σημείου μπορεί να μας καλύψει. 
Στην ίδια σειρά σκέψης τίθεται και το θέμα σύγκλισης τιμών και αμοιβών ανάμεσα στις διάφορες χώρες. Η σύγκλιση δεν θα είναι αυτόματη, η σύγκριση όμως θα είναι άμεση και εντόνως αποκαλυπτική κι αυτό θα προσδώσει νέα δυναμική στο δημόσιο διάλογο. 
Ευρώ σημαίνει ακόμη σταθερό νόμισμα, σημαίνει όμως και διεθνές νόμισμα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ο Έλληνας θα είναι κάτοχος σταθερού νομίσματος με διεθνές κύρος. Για πρώτη φορά θα έχει ένα νόμισμα που δεν θα αφορά μια μικρή αγορά της τάξης των επτά εκατομμυρίων αλλά μια αγορά των τριακοσίων πενήντα εκατομμυρίων. Κάτι τέτοιο από μόνο του έχει τις δικές του συνέπειες. Διευκολύνει και πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες των συναλλαγών. Με την ίδια ευκολία που ο θεσσαλονικεύς συναλλασσόταν με τον Αθηναίο θα μπορεί να συναλλάσσεται με τον Βερολινέζο. Η επιτάχυνση των συναλλαγών και η μείωση κόστους που θα έχει για τις επιχειρήσεις θα συμβάλλει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας, στην ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη, επενεργώντας στη συνέχεια στην αύξηση των θέσεων εργασίας. Ακόμη θα αποεθνικοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τις νομισματικές διαταραχές, άρα θα μειώσει τους κινδύνους απώλειας εισοδήματος από υποτιμήσεις και ανατιμήσεις. 
Για να εκτιμήσει κανείς την αξία αυτής της παρατήρησης θα αναφέρω το ότι η τελευταία νομισματική αναταραχή του 1995, κόστισε στην Ευρώπη πτώση της ανάπτυξης κατά 2/% και μείωση αριθμού θέσεων εργασίας κατά ενάμισυ εκατομμύριο. 
Κοσμογονικές αλλαγές θα έχουμε στις επιμέρους αγορές όπως είναι η τραπεζική αγορά, η αγορά ακινήτων, η αγορά υπηρεσιών. Οι συγχωνεύσεις που ζούμε αυτές τις ημέρες στις τράπεζες, αποτελούν μια πρώτη γεύση των εξελίξεων που έρχονται. Ο τρόπος λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων θα αλλάξει άρδην, θα έχουμε μεταγωγή βέλτιστων πρακτικών από χώρα σε χώρα και ενοποίηση συστημάτων χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης. Αυτό σημαίνει ανακατατάξεις στο θέμα της απασχόλησης στον τραπεζικό τομέα, νέου τύπου τραπεζικές υπηρεσίες, νέα πρότυπα εργασιών. 
Και η αγορά ακινήτων, όπως την ξέραμε, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει. Η αναπόφευκτη εναρμόνιση στον τρόπο φορολόγησης των ακινήτων, ο μετασχηματισμός του κτηματομεσιτικού κλάδου, ή άρση φραγμών στη χρήση ακινήτων ως εγγυήσεις για δάνεια, θα οδηγήσει σε ανατροπή των σημερινών αξιών ακίνητης περιουσίας. 
Όσον αφορά τέλος στην αγορά των υπηρεσιών, αυτές αναπόφευκτα θα οδηγηθούν σε απελευθέρωση γιατί θα πρέπει να διευκολυνθεί η κινητικότητα από χώρα σε χώρα. Αν σκεφτεί κανείς τι σημαίνει αυτό για κάθε μια ξεχωριστά κατηγορία επαγγελμάτων, τότε θα κατανοήσει το μέγεθος των επερχόμενων αλλαγών.
Θα κλείσω τέλος τη σύντομη αυτή παρουσία με τις επενέργειες στο πολιτικό σύστημα.
Από τη στιγμή που η εθνική κυριαρχία στον τομέα της νομισματικής πολιτικής μεταφέρθηκε σε εξωεθνικό όργανο, ουσιαστικά τίθεται τέρμα στην εποχή όπου οι διάφορες επαγγελματικές ομάδες, ιδίως οι έμποροι, οι βιομήχανοι , οι τουριστικοί πράκτορες, ασκούσαν πίεση στη κυβέρνηση για να λύσουν τα προβλήματα τους με νομισματικά μέτρα. Για τον ίδιο λόγο μειώνεται ουσιαστικά η ελευθερία που είχε μια κυβέρνηση στον τομέα της αύξησης των κοινωνικών δαπανών.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η οικονομία και η κοινωνία θα αποκτήσει μια νέα δυναμική που απο εμάς εξαρτάται να την αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά για να μην χάσουμε το τρένο της ανάπτυξης.