Άρθρο  του Ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ καθηγητή Ιωάννη Δ. Κουκιάδη για την εφημερίδα "Αγγελιαφόρος της Κυριακής" 

 

Tίτλος άρθρου: "Λαϊκή συμμετοχή και κοινωνική ευαισθησία"

                         Ημερομηνία δημοσίευσης 6.01.2002 

-Πόσο θα βοηθήσει το ευρώ στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση;
Το ευρώ δεν είναι μόνον ένα κοινό νόμισμα , αλλά ένας θεσμός που μας υποδεικνύει ότι όλοι εμείς που το χρησιμοποιούμε έχουμε κοινή αφετηρία, στόχο και συμφέρον.. Αυτό βοηθά και στην πολιτική ωρίμαση των λαών, ότι δηλαδή πρέπει να γίνουμε ένας ενιαίος χώρος. Διότι όταν ελήφθη η απόφαση για το ευρώ , ή ατρχική σκέψη ήταν να έχουμε πολιτική, κοινωνική και οικονομική-νομισματική ενωση. Τώρα λοιπόν είναι ο καιρός της κοινωνικής και της πολιτικής ενωσης. Βεβαίως οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι ακόμη έχουμε νομισματική μόνο και όχι οικονομική ένωση. Αυτό είναι η μισή αλήθεια , διότι ποτέ τα νομισματικά δεν ήταν αποσυνδεδεμένα από την οικονομία. . Για να σταθεί το νόμισμα δεν πρέπει να έχουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη; Όταν η ΕΕ μιλά για αναδιαρθρώσεις , απελευθέρωση της αγοράς, νέες επενδύσεις, αυτό δεν είναι οικονομική πολιτική; Συνεπώς θέλουμε δε θέλουμε , η ευρωζώνη «ακουμπά» και στην οικονομική πολιτική.

-Στο μυαλό του ευρωπαίου έχουν ωριμάσει οι πιο προχωρημένες μορφές ένωσης;
Εγω θα αντιστρέψω το ερώτημα σαςστο εξής: τι πρέπει να κάνουμε για να μπορέσει ο Ελληνας ή ο Γάλλος πολίτης και να καταλάβει ότι τα συμφέροντα του είναι κοινά; Κι αυτό είναι που απασχολεί τα όργανα της ΕΕ που θεωρούν ότι η διαδικασία που εφαρμόσαμε στη συνθήκη του Μάαστιχτ ή του μστερνταμ έχει φτάσει στο όριο της. Λέει λοιπόν η ΕΕ ότι το 2002 είναι το έτος των λαών. Πρέπει δηλαδή ο κάθε πολίτης να ενημερωθεί και να εκφράσει τη γνώμη του για το τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα και με ποια μέσα. Γιατί χωρίς να υπάρχει μια τέτοια νομιμοποίηση , δεν μπορούμε να προχωρήσουμε πιο πέρα.. Το 2002 ξεκινά η Συντακτική Συνέλευση που θα μας πει πως βλέπει το πολιτικό μέλλον της Ευρώπης και ο κόσμος πρέπει να συμμετάσχει.

Καπιταλισμός 
-Για πολλούς τώρα που υποχωρούν οι κάθε είδους «προστατευτισμοί», θα δούμε την πραγματική και πιο άγρια μορφή του καπιταλισμού μέσα στην ΟΝΕ και την ΕΕ. Πως θα προστατευθούν οι ασθενέστεροι;

Να είμαστε ειλικρινείς. Ευρώ σημαίνει άνοιγμα ανταγωνισμού. Ο ανταγωνισμός αυτός είναι μια πρόκληση για τον κάθε εργαζόμενο και επιχειρηματία.. Ο επιχειρηματίας για παράδειγμα θα κατανοήσει πλέον ότι μόνο μπαίνοντας στη νέα οικονομία ή τη νέα τεχνολογία , μακριά από τα θαλασσοδάνεια και τον εφησυχασμό θα μπορέσει να επιβιώσει. Αυτό το ανταγωνιστικό πνεύμα θα δημιουργήσει προστιθέμενη αξία , πλούτο για τον Έλληνα..

-Αυτά δεν ακούγονται κάπως φιλελεύθερα;
Ακούστε, αυτήν τη στιγμή για να βρει δουλειά το παιδί σας, το παιδί μου, θα πρέπει να υπάρχουν βιώσιμες επιχειρήσεις. Αυτό που λέγαμε παλιά ότι θα αυξήσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους για να βρούμε θέσεις εργασίας δεν υπάρχει πια αφού όλα ιδιωτικοποιούνται. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα οδηγηθούμε σε άγριο καπιταλισμό. Με δεδομένη και την ύπαρξη στην πλειοψηφία τους σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων , δίνεται στην ΕΕ μια μάχη και για τη κοινωνική διάσταση των προβλημάτων. Σας λέω ένα παράδειγμα: στο εξής κάθε κυβέρνηση δε θα λογοδοτεί μόνο και θα λέει « ξέρετε η ανεργία μου έπεσε από το 12 στο 10,8% .Θα πρέπει να παρουσιάσει και ποιοτικούς δείκτες να πει δηλαδή ότι μείωσε την ανεργία συγχρόνως όμως βελτίωσε το περιεχόμενο απασχόλησης τους μισθούς, τη θέση των γυναικών. Και θα ελέγχεται για όλα αυτά.

Οι συνταγές.
-Στην Ελλάδα , με τα ανοιχτά ζητήματα , όπως το ασφαλιστικό και την έλλειψη διαρθρωτικών αλλαγών, πιστεύετε ότι θα δυσκολευτούμε περισσότερο να προσαρμοστούμε;

Ακούω πολλούς που λένε «ότι μπήκαμε τελευταίοι στην ΟΝΕ» κλπ Αυτό είναι αλήθεια αλλά ας αναλογιστούμε πόσο πιο πίσω ήμασταν από τους υπόλοιπους και τι βήματα διανύσαμε για να φτάσουμε ως εδώ. Τώρα τουλάχιστον είμαστε τελευταίοι από τους πλουσίους. 
Και η λογική αλλά και η εθνική μας υπερηφάνεια λέει ότι πλέον οφείλουμε να τους φτάσουμε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παρακολουθήσουμε τους κανόνες βάσει των οποίων αυτοί έγιναν ότι έγιναν. Λένε κάποιοι ότι «η Ολλανδία έχει 4% ανεργία , η Πορτογαλία πέτυχε αυτό, η Ιρλανδία κατάφερε εκείνο..» Αυτοί τα πέτυχαν, γιατί εφήρμοσαν κάποιο κανόνα . να τους μελετήσουμε λοιπόν κι εμείς αυτούς τους κανόνες να δούμε ποιοι ταιριάζουν περισσότερο στα δικά μας δεδομένα και να τους εφαρμόσουμε επίσης. Αν καταλάβουμε που είναι η εξέλιξη θα πετύχουμε ως έλληνες πάρα πολλά. Είδατε το παράδειγμα του ευρώ. Είχαμε μια από τις καλύτερες προσαρμογές στη νέα πραγματικότητα. Αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει παντού.