Tίτλος άρθρου: "Αναγκαία καί η πολιτική ένωση της ΕΕ"

                         Ημερομηνία δημοσίευσης 6.01.2002 

1)Με την έναρξη του νέου χρόνου, η Ελλάδα εισήλθε στον αστερισμό του ευρώ. Πόσο θετικό είναι αυτό για τη χώρα μας;

Είναι αρκετά θετικό τόσο στη συμβολική του πλευρά όσο και στην ουσιαστική του. Στη συμβολική του γιατί έχει πολύ μεγάλη επίδραση στους τομείς της ψυχολογίας,της υπερηφάνειας και των πρωτοβουλιών μας. Το γεγονός ότι πλέον είμαστε κάτοχοι ενός διεθνούς νομίσματος και συγχρόνως ότι μ’ αυτό το νόμισμα ερχόμαστε πιο κοντά με άλλους λαούς και έχουμε πλέον μ’ αυτούς κοινά συμφέροντα. 
Από την άλλη, σε ο,τι αφορά την πρακτική εφαρμογή,θα συμβάλλει σημαντικά στη διευκόλυνση των συναλλαγών καθώς το κόστος θα είναι μικρότερο εξαιτίας της χρήσης του κοινού νομίσματος. Ταυτόχρονα θα υπάρχει διαφάνεια στις συναλλαγές καθώς θα είναι ευδιάκριτες οι διαφορές των μισθών πχ από ένα κράτος σ’ ένα άλλο. Ετσι θα αναδειχθεί η διαφορά μας από τις άλλες χώρες και ταυτόχρονα θα μας δοθεί η δυνατότητα ευκολότερα να εισέλθουμε στο παιχνίδι του ανταγωνισμού. Ετσι θα αναγκαστούμε να εργασθούμε σκληρότερα και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε γιατί ο Ελληνας έχει μια μοναδική δυναμική. Θα αναγκαστούμε λοιπόν να πάμε προς τα πάνω , πιεζόμενοι από τον ανταγωνισμό.

2)Υπάρχει ο φόβος για πληθωριστικές πιέσεις εξαιτίας των ανατιμήσεων λόγω των στρογγυλοποιήσεων. Ενστερνίζεστε αυτή την ανησυχία;

Όπως έχω τονίσει και στο παρελθόν σε κάθε αλλαγή υπάρχουν κερδισμένοι και χαμένοι. Όμως όταν μιλούμε για στρογγυλοποιήσεις θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι μιλούμε για πολύ μικρά ποσά καθώς οι στρογγυλοποιήσεις θα γίνουν στα λεπτά. 
Έχω όμως τη γνώμη , καθώς αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί, ότι μπορεί στους πρώτους έναν- δύο μήνες να υπάρξει μια τέτοια τάση η οποία όμως θα απορροφηθεί. Ειδικά μετά την ολοκλήρωση της μετάβασης, η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί και στο μέλλον δεν θα ξαναεμφανιστεί. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν θα είναι σημαντική. 

3)Μιλήσατε προηγουμένως για τις ωφέλειες της χώρας μας από τη μετάβαση στο νέο νόμισμα. Ποια όμως θα είναι τα οφέλη για τον Έλληνα καταναλωτή και εργαζόμενο από αυτή την ιστορική αλλαγή; 

Πλέον κάποιος Έλληνας εργαζόμενος που απασχολείται σε μια επιχείρηση θα μπορεί να συγκρίνει τον μισθό του με κάποιου Ευρωπαίου συναδέλφου του που εργάζεται σε αντίστοιχη επιχείρηση αφού πλέον θα πληρώνονται σε κοινό νόμισμα.
Από την άλλη πλευρά και οι επιχειρηματίες θα δείχνουν στους εργαζομένους τους δείκτες απόδοσης και παραγωγικότητας των συναδέλφων τους στις άλλες χώρες. 
Θα λένε επίσης οι εργαζόμενοι προς τους επιχειρηματίες, «δείτε πόσο λειτουργική και αποδοτική είναι η αντίστοιχη επιχείρηση» καθώς όπως είναι γνωστό η παραγωγικότητα δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους αλλά και τους επιχειρηματίες. 
Ο καθένας λοιπόν θα πιέζει την άλλη πλευρά για να είναι πιο αποδοτικός στη δουλειά του εφαρμόζοντας τις μεθόδους των πιο προηγμένων χωρών. Αρα θα είναι μια πίεση προς τα άνω αφού η κατάσταση των άλλων χωρών είναι αυτή που θα μας δείχνει τον δρόμο. Με απλά λόγια πιστεύω πως θα αναγκαστούμε να μπούμε στη λογική αυτών των χωρών.

4)Όμως αυτή η ουσιαστική σύγκλιση δεν φαίνεται να είναι κοντά;

Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι αυτός ο μετασχηματισμός δεν θα είναι εύκολος. Ήδη ο Υπουργός Οικονομικών ο κ. Χριστοδουλάκης μίλησε για ορίζοντα μιας δεκαετίας. Αλλά όμως για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες προϋποθέσεις. Όπως σας ανέπτυξα προηγουμένως, θα πρέπει να μπούμε στη λογική που επιβάλλει το νέο πρόσωπο που μας ανοίγεται με το ευρώ. Προσωπικά πάντως πιστεύω ότι ο Έλληνας θα μπει σ’ αυτή τη λογική, θα απαλλαγεί από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος με τις οποίες ζητούσε αλλού την προστασία του και θα διαπιστώσει ποιος είναι ο δρόμος της ανάπτυξης.

Πολιτική Ένωση

5)Ποιο θεωρείται ότι θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα προς το όραμα της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ;

-Η σκέψη για πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης είναι αρκετά παλιά. Από τότε ο αρχικός προβληματισμός ήταν για το αν θα έπρεπε να προηγηθεί η πολιτική ή οικονομική ένωση πρώτα. Τελικά με τη Σύνοδο του Μάαστριχτ αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να προηγηθεί η οικονομική ένωση και θεσπίστηκε το ευρώ.
Παράλληλα στις συζητήσεις που γίνονταν προβαλλόταν το επιχείρημα ότι για να πετύχει η οικονομική ένωση , θα πρέπει να υπάρξει κοινωνική και πολιτική ένωση. Επειδή όμως υπήρξαν πολλές αντιδράσεις προχώρησε μόνο η οικονομική Ένωση.
Τώρα όμως αφού πετύχαμε τον πρώτο στόχο , είναι ο καιρός κατάλληλος να προχωρήσουμε και προς τις άλλες κατευθύνσεις και νομίζω πως αυτή η πορεία είναι αναπόφευκτη καθώς το ένα δεν απομονώνεται από το άλλο. 
Αν λοιπόν χωρίς πολιτική ενοποίηση δηλαδή χωρίς κάποιους θεσμούς πολιτικούς που θα δίνουν τη δυνατότητα να λαμβάνονται αποφάσεις εξ ονόματος της Ευρώπης και όχι όπως σήμερα που έχουμε ένα διευθυντήριο κρατών που αποφασίζει με βάση τα επιμέρους συμφέροντα του δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.
Γι’ αυτό και στην τελευταία Σύνοδο του Λάακεν αποφασίστηκε ότι από το 2002 θα πρέπει να λειτουργήσει μια «συντακτική συνέλευση» όπου μετά από εργασίες ενός χρόνου θα αποφασίσουμε τι μορφή πολιτικής ενοποίησης θέλουμε μέσα από δημόσιο διάλογο και αντιπαράθεση των επιχειρημάτων.

Ευρωστρατός

6)Στην πορεία προς την Ένωση ποιος είναι ο ρόλος του ευρωστρατού που ξεκίνησε η σύσταση του;

-Ο ευρωστρατός πρέπει να ξεκαθαριστεί ότ θα είναι ένα είδος ευρωαστυνομίας με την έννοια ότι ο ρόλος του θα είναι να παρεμβαίνει σε κρίσεις για τη διατήρηση της τάξης όπως σήμερα γίνεται αυτό από τις δυνάμεις του ΟΗΕ γιατί ένας ευρωστρατός αντίστοιχος με τους εθνικούς στρατούς ο οποίος θα προασπίσει τα ευρωπαϊκά σύνορα δεν θα είναι εφικτός επί του παρόντος. 
Ουσιαστικά λοιπόν η ΕΕ, ως μια μεγάλη οικονομική δύναμη, που φιλοδοξεί να γίνει και πολιτική δύναμη, πρέπει να έχει και κάποιους μηχανισμούς επέμβασης διαχείρισης και κρίσεων. Στην ουσία δηλαδή θα είναι τμήματα των εθνικών στρατών, που όταν υπάρχει κρίση, το πολιτικό όργανο της ΕΕ θα τα μετακινεί στα σημεία όπου υπάρχει κρίση. 

7)Η χώρα μας έχει παραδοσιακά προβλήματα με κάποιους γείτονες της. Σ’ αυτή την περίπτωση τι θα γίνει;

-Κατ’ αρχήν τα δικά μας προβλήματα ή τα προβλήματα κάποιων άλλων χωρών δεν μπορούν να παραμερίζονται τη στιγμή που όλοι είμαστε μέλη της Ένωσης Θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ενιαία.
Θα πρέπει όμως να γίνει σαφές ότι μπορεί η ΕΕ να πάρει την απόφαση να επέμβει σε μια κρίση, ο ρόλος της όμως έχει συλληφθεί για να είναι επικουρικός. Αφού δηλαδή πρώτα το ΝΑΤΟ θα πει ότι δεν ενδιαφέρεται για μια κρίση και τότε θα ασχοληθεί μ’ αυτή η ΕΕ. Το δεύτερο που θα πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι ο ευρωστρατός θα πρέπει να έχει δομές και λειτουργικότητα. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να συνεργαστεί με το ΝΑΤΟ αφού μέσω του ΝΑΤΟ συνδέονται οι εθνικοί στρατοί.
Άρα θα πρέπει να συμφωνήσει και το ΝΑΤΟ. Ωστόσο συμφωνία του ΝΑΤΟ σημαίνει ότι θα πρέπει να συμφωνήσουν και χώρες που είναι μέλη του ΝΑΤΟ αλλά όχι και μέλη της ΕΕ 
Ετσι προκύπτει και το ζήτημα της Τουρκίας. Όμως η μάχη που δίνεται και θα δοθεί είναι «πως κατά το μέτρο που αφορά την απόφαση της ΕΕ να παρεμβαίνει δεν θα έχουμε κηδεμονία ή εποπτεία τρίτων χωρών».Εκεί βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα, το οποίο και θα πρέπει να λυθεί μέσα στο 2002.

8)Για το μεγάλο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης ποια πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι η πολιτική που θα πρέπει να εφαρμόσει η ΕΕ;

Σε πρόσφατη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου , κάποιος γάλλος σοσιαλιστής Ευρωβουλευτής δήλωσε ότι «η ΕΕ δεν μπορεί να είναι η χώρα που θα φιλοξενεί τη μιζέρια όλου του κόσμου».Αυτή είναι και μια ρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας καθώς εκτός από την ανθρώπινη πλευρά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτό το ζήτημα αφορά πολλά εκατομμύρια ανθρώπους καθώς από τη μια πλευρά υπάρχει ο ανθρωπιστικός παράγοντας και από την άλλη οι επιταγές ενός σύγχρονου πολιτισμένου κράτους. Γι’ αυτό και έχουν ήδη εκδοθεί τέσσερις οδηγίες ενώ ετοιμάζεται και σχετικός κανονισμός ώστε το πρόβλημα να αντιμετωπίζεται ενιαία από όλες τις χώρες της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό θεσπίστηκε η ίδρυση ενός ταμείου προσφύγων όπου θα χρηματοδοτεί τις ανάγκες. Επίσης προβλέπονται ενιαίοι κανόνες εισόδου και χορήγησης ασύλου ώστε να αποτρέπονται συνολικά η μετακίνηση των λαθρομεταναστών από τη μια περιοχή στην άλλη. Τέλος προβλέπεται μια βοήθεια προς τις χώρες που στέλνουν μετανάστες ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο γιατί το να οικοδομήσεις ένα σιδηρούν παραπέτασμα στα σύνορα δεν θα έχει επιτυχία.

Γλωσσικό
9)Κατά διαστήματα, όπως πρόσφατα έγινε και με την κ.Διαμαντοπούλου, τίθεται το ζήτημα της χρήσης κοινής γλώσσας στην ΕΕ. Ταυτόχρονα κάποιοι προτιμούν την κατάργηση των αποκαλούμενων ως «μικρών» γλωσσών . Ποια είναι τελικά η επίσημη θέση της ΕΕ;

Ξεκινώντας θα σας αναφέρω ότι από την εμπειρία μου στην πολιτική έμεινα έκπληκτος από το γεγονός ότι θέματα περίπου αυτονόητα από κάποιους χειρισμούς ή από κάποια παρανόηση , καθίστανται πρωταρχικά θέματα. 
Στο συγκεκριμένο θέμα , είναι γνωστό ότι η ΕΕ ποτέ δεν είχε μια πολιτική κατά των μικρών γλωσσών. Αντίθετα μάλιστα έχει πάρει μια σειρά από μέτρα ενίσχυσης των μικρών γλωσσών σε βαθμό μάλιστα που να φοβίζει γιατί περιλαμβάνονται ακόμη και οι μειονοτικές γλώσσες. 
Θα πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχουν μεγάλες και μικρές γλώσσες. Έτσι δεν μπορεί κάθε γλώσσα να είναι γλώσσα επικοινωνίας ακόμη κι αν αυτό επιβάλλεται με νόμους ή διατάγματα.
Θα σας αναφέρω για παράδειγμα ότι όλες οι συζητήσεις που γίνονται στο παρασκήνιο του Ευρωκοινοβουλίου γίνονται στα αγγλικά. Από αυτό φαίνεται ότι κάποιες γλώσσες έχουν επιβληθεί και σε χώρες μάλιστα που είχαν διεθνείς γλώσσες. Έτσι στο Ευρωκοινοβούλιο χρησιμοποιούνται όλες οι γλώσσες ισότιμα. Μόνον στις επιτροπές χρησιμοποιούνται οι τέσσερις αποκαλούμενες επίσημες γλώσσες.
Τώρα αναφορικά με τις δηλώσεις της κ. Διαμαντοπούλου, η παρανόηση έγινε με την χρησιμοποίηση από την κ. Διαμαντοπούλου ενός αδόκιμου όρου . Χρησιμοποίησε τη λέξη ¨επίσημη¨ με την ευρεία της έννοια. Όμως η λέξη «επίσημη» είναι τεχνητός όρος και σημαίνει την επίσημη γλώσσα του κράτους.
Αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η ελληνική. Όμως και αυτό εννοούσε η κ. Διαμαντοπούλου για να διευκολυνθούμε στην επικοινωνία και τις συναλλαγές μας η αγγλική γλώσσα πρέπει να διδαχθεί σε βάθος.