Άρθρο του Ευρωβουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. καθηγητή Ιωάννη Δ. Κουκιάδη στην εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" και τον δημοσιογράφο κ. Σπυριδωνίδη με θέμα: "Ελληνική Προεδρία: Τι πρέπει να εξασφαλίσει. Προβλήματα και στόχοι της".

Ημερομηνία δημοσίευσης, 20 Ιανουαρίου 2003

Το μεγάλο πολιτικό γεγονός την εβδομάδα που μας πέρασε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν η παρουσίαση των θέσεων της ελληνικής προεδρίας από τον πρωθυπουργό κ. Σημίτη. Στο λόγο του στην ολομέλεια παρουσίασε τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας με σαφήνεια και καθαρότητα, γεγονός που προκάλεσε τα πλέον ευμενή σχόλια από τους συναδέλφους των άλλων χωρών.

Πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά προεδρία από την ελληνική κυβέρνηση και όπως τόνισα και σε άλλο μου άρθρο μου είναι η σημαντικότερη και ίσως και από τις πιο κρίσιμες στην ιστορία της ΕΕ. Το πιο ενδιαφέρον ακόμα είναι ότι για πρώτη φορά η ελληνική κοινή γνώμη κατανοεί τη μεγάλη σημασία της και για τα εσωτερικά μας θέματα. Είμαι βέβαιος ότι στο εξής όλο και περισσότερο οι πολιτικές μας αντιπαραθέσεις και ο πολιτικός μας λόγος θα πάψουν να είναι εσωστρεφείς και θα επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους και στις πολιτικές αποφάσεις των Βρυξελλών.

Ο πρωθυπουργός παρουσίασε τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας και από το περιεχόμενο αυτών των προτεραιοτήτων είναι εύκολο να κατανοήσει ο καθένας μας τη σημασία που θα έχουν για τη ζωή μας οι αποφάσεις που θα ληφθούν.

Πρώτη προτεραιότητα η ολοκλήρωση της διεύρυνσης με την υπογραφή της σύμβασης προσχώρησης τον Απρίλιο στην Αθήνα. Η συγκυρία το έφερε η Ελλάδα, που έδωσε το όνομα στην Ευρώπη και γέννησε τη δημοκρατία, να αποτελέσει τον χώρο όπου το σύνολο σχεδόν της Ευρώπης με την υπογραφή της ένταξης των νέων μελών θα σφραγίσει τη σταθερή βούληση τους για την ενοποίησή τους και την πίστη τους στην δημοκρατία. Η διεύρυνση συμβολίζει το οριστικό τέρμα του διχασμού της Ευρώπης και αυτό λέει πολλά.

Για την Ελλάδα σημαίνει επιπλέον ότι ανοίγουν τα σύνορα προς βορά και θα βρεθούμε σε μια κατάσταση ανάλογη με την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Παράλληλα, η διεύρυνση περιλαμβάνει και την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ ως ενιαίας χώρας, που θέτει τέρμα στην μεγάλη πληγή που αποτελούσε το κυπριακό, και ανοίγει το δρόμο για νέα εταιρική σχέση με την Τουρκία, γεγονός που βάζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στη νέα βάση της συνύπαρξης.

Αν η πρώτη προτεραιότητα έχει ενδιαφέρον γιατί οριστικοποιεί το νέο δρόμο της εξωτερικής μας πολιτικής, η δεύτερη προτεραιότητα, που αναφέρεται στην κοινωνική διάσταση της Ευρώπης αγγίζει τις αγωνίες και προσδοκίες του κάθε συμπολίτη μας από τις ανασφάλειες της νέας οικονομίας. Οι δράσεις της προεδρίας μας θα συγκεντρωθούν στο να καταστούν πιο απτές για τον πολίτη οι πολιτικές που σχεδιάστηκαν στη Λισσαβόνα. Αυτές θα έχουν ως περιεχόμενο τον συνδυασμό της οικονομικής ανάπτυξης με σταθερότητα, τον προσανατολισμό των νέων στην επιχειρηματικότητα, την πραγματοποίηση του στόχου για αύξηση μέχρι το 2005 του ενεργού πληθυσμού στο 67% για τους άντρες και 57% για τις γυναίκες και τη διασφάλιση του δικαιώματος του καθενός για πρόσβαση στη νέα τεχνολογία. Βαρύνον σημείο σε αυτές τις πρωτοβουλίες θα είναι και ο χάρτης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έχει για τη χώρα μας ζωτική σημασία.

Εκείνο όμως που πρέπει να ευαισθητοποιήσει ιδιαίτερα τους εργαζόμενους είναι ότι η ελληνική προεδρία έχει βάλει ως στόχο να ξαναεπικαιροποιήσει τη σημασία των κοινωνικών μέτρων κατά τη λήψη των οικονομικών αποφάσεων, που οι προηγούμενες προεδρίες είχαν υποβαθμίσει και να ξαναδώσει νέα ώθηση στα μέτρα προστασίας της εργασίας. Η ελληνική προεδρία είναι η μόνη προεδρία από σοσιαλιστική κυβέρνηση μέχρι τις νέες ευρωεκλογές το 2004 και τελευταία ευκαιρία μέχρι τότε για αποφάσεις στον κοινωνικό τομέα.

Η τρίτη προτεραιότητα αφορά την προώθηση μιας κοινής πολιτικής για τους μετανάστες, που σημαίνει την από κοινού ανάληψη των βαρών για την φύλαξη των συνόρων και την υιοθέτηση των νομοθετικών κειμένων που έχουν σχέση με την καταπολέμηση του εμπορίου μεταναστών, την εγκατάσταση των οικογενειών των μεταναστών και τα δικαιώματα των μεταναστών μακράς διαμονής. Παράπλευρη πολιτική αποτελεί και η λήψη κοινών μέτρων επαναπατρισμού των μεταναστών.

Μένουν άλλες δυο προτεραιότητες, με βάση τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, που είναι η με κάθε τρόπο λήψη απόφασης κατά τη Σύνοδο της Θεσσαλονίκης για το πολιτικό σχήμα που θα αποκτήσει η Ευρώπη από το 2004 και μετά, και για την αναδιάταξη των θεσμικών οργάνων με κύριο στόχο, και αυτό δείχνει το στίγμα της ελληνικής θέσης, την προώθηση του πνεύματος των κοινών πολιτικών.

Το πιο καυτό θέμα από τις κοινές πολιτικές είναι η εξωτερική πολιτική που καθίσταται πιο επίκαιρο με το επαπειλούμενο πόλεμο στο Ιράκ. Στο σημείο αυτό η θέση του πρωθυπουργού, που έτυχε πλήρους επιδοκιμασίας από όλες τις παρατάξεις, ήταν η σταθερά προσήλωση στις αποφάσεις του Ο.Η.Ε. προκειμένου να παραμείνει η διεθνής κοινότητα μια κοινότητα δικαίου και η με κάθε τρόπο εργασία της ελληνικής προεδρίας, προκειμένου να πειστούν οι 14 κυβερνήσεις για μια κοινή φωνή απέναντι στο πρόβλημα που λέγεται επέμβαση στο Ιράκ. Το γεγονός ότι αυτή η στάση χειροκροτήθηκε ιδιαίτερα δείχνει ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί σε αντίθεση με ό,τι συνέβη με τη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν δεν ευνοούν νέα πολεμική περιπέτεια.